-
1 pożegnać
-am, -asz; vb od żegnać* * *pf.say goodbye ( kogoś to sb).pf.1. (= powiedzieć „do widzenia”) say goodbye ( z kimś to sb); (= rozstać się) part ( z kimś from sb); part company ( z kimś with sb); pożegnać się ze światem euf. depart this life, quit this world.2. (= zrezygnować) give up, discontinue; pożegnać się z planami/pracą give up one's plans/job.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pożegnać
-
2 pożegna|ć
pf Ⅰ vt 1. (na odchodnym) to say goodbye to- pożegnać kogoś na stacji/lotnisku to see sb off at the station/airport- pożegnać swój kraj to see one’s country for the last time ⇒ żegnać2. książk., przen. (pochować) to pay a last tribute to ⇒ żegnać Ⅱ pożegnać się 1. (powiedzieć do widzenia) to say goodbye- pożegnać się z kimś to say goodbye to sb- pożegnali się ze łzami w oczach they said a tearful goodbye- pożegnaj się z ciocią say goodbye to your aunt ⇒ żegnać się2. (rozstać się) to part- pożegnajmy się jak przyjaciele let’s part as friends- pożegnać się ze światem książk. to depart from this world- pożegnać się z mistrzostwami/awansem pot. to say a. kiss goodbye to the championships/promotion pot. ⇒ żegnać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pożegna|ć
-
3 żegna|ć1
impf Ⅰ vt 1. to say goodbye to- żegnaj!, żegnajcie! farewell! goodbye!- żegnam pana! (ironicznie) I bid you farewell, sir! ⇒ pożegnać2. przen. (rozstać się) to leave [dom, kraj] ⇒ pożegnać Ⅱ żegnać się to say goodbye ⇒ pożegnać się■ żegnać się ze światem a. z życiem książk. to depart this life przest., euf.; to say farewell a. goodbye to the world książk., euf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żegna|ć1
См. также в других словарях:
pożegnać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. żegnać (się) I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozstać się [pożegnać się] z tym światem [ze światem] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pożegnać się — z życiem, ze światem, z tym światem zob. życie 20 … Słownik frazeologiczny
rozstać się [pożegnać się] z tym światem [ze światem] — {{/stl 13}}{{stl 7}} eufemistycznie: umrzeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niełatwo mu było rozstać się (pożegnać się) ze światem. Rozstawać się z tym światem w cierpieniach, bezboleśnie, szybko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pożegnać — dk I, pożegnaćam, pożegnaćasz, pożegnaćają, pożegnaćaj, pożegnaćał, pożegnaćany «rozstając się z kimś wypowiedzieć formułkę grzecznościową, ukłonić się komuś, podać rękę, uścisnąć kogoś itp.» Czule, serdecznie pożegnać kogoś. Pożegnać kogoś… … Słownik języka polskiego
świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
świat — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, C. u, Mc. świecie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wszechświat, kosmos {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} kula ziemska, Ziemia jako… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
ten — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIIa, lm M. m i B. mnż ten, pozostałe formy utworzone od tematu t ; lp B. ż tę; lm M. mos ci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jako określenie rzeczownika wyodrębnia kogoś lub coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
